پروژه “ماهان” یا به صورت دقیق تر پروژه “هامان” پروژه ای بود که در اواخر دوره پهلوی با هدف مسخره کردن اعتقادات اجتماعی اسلامی و کاستن از پتانسیل انقلاب اسلامی، روحانیون را مد نظر گرفته بود.
در مقاله قبلی دورنمای این پروژه را مورد بررسی قرار دادیم
https://www.balatarin.com/permlink/2024/7/22/6192874
بخشی از اهداف این پروژه “هامان” که پس از انقلاب به نحو جدی تری دنبال شد ، بدنام کردن روحانیون اسلامی و با “استر” سازی یعنی ایجاد گزارشگر از درون بیت و اهالی منزل ایشان بود. البته این تجربه در جامعه بین المللی اطلاعاتی یک فرض پذیرفته شده است.
اما به نظر میرسد پروژه هامان بر تعقیب روحانیون اسلامی وایجاد و افشای ارتباطات نامشروع ایشان از طریق تطمیع زنان سرمایه گذاری ویژه میکند.
به هر حال پروژه هامان بخشی از رویکرد اسلام ستیزی با ایجاد اسلامیست های کذایی ، روحانیون کاذب اسلامی، زردتشتی، ایران پرستی عمدتا با هدف تخریب لایه راستین فعالان اجتماعی ، سیاسی نیز هست. این پروژه مختص ایران نبوده ولی با شدت بیشتری در ایران دنبال میشود. این پروژه بخشی از طرح و برنامه بزرگتر (و به مدد شبکه های اجتماعی کم هزینه تر) برای ایجاد تصویر ذهنی خود باخته، مسخره و کم شعور از جوامع هدف نیز میباشد. به همین دلیل است که کشورهای توتالیتر با شبکه های اجتماعی برخورد سلبی میکنند.
نکته مهم اینجاست که سیستم های اطلاعاتی خود جمهوری اسلامی نیز از این حربه برای تخریب فعالان اجتماعی و اعتماد مردمی استفاده میکنند که در نهایت آنچه مهم است، سست شدن اعتقادادت و ارتباطات “راستین” مردمی و جایگزینی آن با ارتباطات مریض ، بی اعتمادی ملی و در نهایت آسیبهای اجتماعی مفرط است.
جدا از سیستمهای اطلاعاتی رسانه ها و افرادی ی که به سرعت در حال پراکندن نوعی ویژه از بی بند و باری (از جمله تخریب شان زنان، تخریب بنیان خانواده، تخریب اعتماد اقتصادی) میباشند نیز از جمله لژیون هایی هستند که سلامت اجتماعی جامعه را مورد حمله و هتک حرمت قرار میدهند تا این نهاد ها از هم پاشیده شود.
بدین ترتیب اولا لازم نیست فشل سیستم فرهنگی و آسیبهای اجتماعی را به گردن یک پروژه و طرح فراگیر اسلام ستیزی (اسلام به عنوان مروج ارزش خانواده) بیاندازیم، بلکه آتشهای اجتماعی با کبریت عناصر مختلف روشن میگردد. در مورد ارگان های بدخواه با توجه به دارا بودن بودجه و تخصص این آتش گیراتر و با کیفیت تر، نهادها و ارزشهای اجتماعی را میسوزاند.
به نظر میرسد برخی از روحانیونی که اول انقلاب به دلایل اعمال منافی عفت اعدام شدند(نام نمیبریم) از جمله کسانی بودند که در دام این صفحه سازی و بدنام کردن عامدانه گرفتار شده بودند.
پروژه و سیاست بدنام کردن و مسخره کردن توان ملی در عرصه های مختلف علمی، اقتصادی، اجتماعی به شدت رایج است و در نهایت در مقابل پروژه افتخار سازی برای بیگانگان (کیفیت سازی) به بحران خودناباوری و ویرانی ملی خواه به دست بیگانگان یا سربازان بی جیره و مواجب آنها می انجامد.
طرح مساله: بدنام کردن با انتقاد سازنده متفاوت است، بدنام کردن نوعی کشتن هویت افراد است، جمهوری اسلامی به این رویارویی “جنگ نرم ” میگوید ولی در واقع خود نیز به ویران کردن بنیادهای اجتماعی و تخریب روانی ملت دامن میزند. جنگ نرم همان پروژه هامان است که سنگ بنای آن از مدتها قبل از انقلاب اسلامی بنا گذاشته شده بود.
دکتر امیرعلی رستم داودپور
دبیر انجمن قانون و شفا
منابع :
Davoudpour, A. R. (2024). Project “Mahan” or “Haman”: An Analysis of its Pathological and Social Health Implications. Journal of Iranian International Legal Studies (IIntbar), ISSN 2957-2169.
: Available at https://www.researchgate.net/publication/382462331_Projec…
