در پی تهدید چند باره مقامات کشور اسرائیل به “استفاده” از سلاح های هسته ای علیه ملل خاورمیانه از جمله سوریه، ایران، عراق، یمن و لبنان و عدم پاسخگویی و محکومیت مطلب توسط نهادهای بین المللی، دولت اسرائیل مجددا بخش عمده ای از مردم جهان را در خطر انداخته است.
تصاویر مخابره شده از غزه و جنایات علیه بشریت، حاکمیت وجدان و اصول را در دولت اسرائبل حاشا میکند و تعابیر به کار برده شده در عرصه سیاست گذاریها ، سلاحها و جنایات آنها نشان از نوعی ملانکولی (مالیخولیا) در هرم قدرت، حاکمیت اسرائیلی میدهد.
در برابر وضع موجود این پرسش پیش می آید که آیا سلاحهای هسته ای به عنوان تدابیر بازدارنده و دفاعی برای امنیت ملت لازم هستند و اگر لزوم این تدابیر احراز گردد، دولت و حاکمیت فعلی ناگزیر است این تدابیر را اتخاذ کند یا برود.
جهان نشان داده که هیچگاه تحقیقات و پیشرفت نظامی متوقف نمیگردد و عقب گرد در عرصه دفاع ملی وجود ندارد. کسانی که توقف برنامه های نظامی یک کشور را اجباری سازند در حالی که به تجهیز دشمنان او میپردازند، در واقع با امنیت و موجودیت ملتهای خاورمیانه سر دشمنی دارند.
در پایان، لازم است جامعه جهانی و نهادهای بین‌المللی واکنش‌های جدی‌تری به تهدیدات هسته‌ای اسرائیل نشان دهند و برای جلوگیری از وقوع فاجعه‌ای بزرگ، اقدامات عملی و مؤثری را در دستور کار قرار دهند. امنیت و صلح جهانی تنها با همکاری و تعامل بین‌المللی میسر خواهد شد و هرگونه تهدید و اقدام مخرب باید با پاسخ قاطع و هماهنگ جامعه جهانی مواجه شود.
