An evil man will burn his own nation to the ground to rule over the ashes.” ~ Sun Tzu
سون تزو یک استراتژیست جنگی و نویسند کتاب هنر جنگ بود (به چینی:孫子؛ پین یین:Sūn Zǐ) نویسنده چینی کتاب هنر رزم (به چینی:兵法) بود. او همچنین یکی از نخستین واقعگرایان در نگره رابطههای فرا میهنی بود. نام راستین او سون وو (به چینی:孫武؛ Sūn Wǔ) بود و سون تزو که معنای استاد سون را میداد لقب افتخاری او بود. خود وو در زبان چینی معنای جنگی را میدهد. سون تزو را همچنین با نام محترمانه چانگ چینگ (به چینی:長卿؛ Cháng Qīng) نیز میخوانند (ویکیپدیا). او در یکی از پاراگرافهای کتاب رزم خویش که تا سالها در دانشگاههای جنگی جهان به عنوان کتاب فلسفه جنگی تدریس میشد، جنگجوی اهریمنی را کسی میداند که مملکت خویش را ویران میکند تا به حکومت برسد.
در بسط این پاراگراف به جهان واقع اتفاقا ما به جنگجویان و شبه نظامیانی بر میخوریم که اتفاقا در منطقه خاورمیانه و با نام اسلام در صدد رسیدن به قدرت بوده اند، از جمله آنها داعش، طالبان و … از قضا در جبهه مخالف به کسانی بر میخوریم که برای جلوگیری از ویرانی مملکت از قدرت دست کشیده اند از جمله محمد رضا شاه پهلوی ، اشرف غنی و محمد ظاهر شاه و ..
غرض از این نگارش کوتاه تبیین و بسط این نکته است که جنگهایی که به ویرانی و کشتار مردم بیدفاع مملکت و ویرانی زیرساختهای آن منجر شود، توجیه فلسفی و دینی ندارد، محمد (ص) در نبرد خود اقدام به ویرانی خاک عربستان و حتی یک خانه سنگی به نام کعبه که محل قرار گرفتن بتها بود نکرد، بسط کلمه اسلام به ویرانی مملکت و تخریب روان و جان و مال مردم برای توجیه شدت عمل علیه مردمان، عملیاتهای انتحاری و ویرانی مایملک مردم از نظر فلسفی ، عقلی و دینی اشتباه است.