هشدار: سیاست آزادی نیوز (ارگان حزب شیر و خورشید سرخ ایران) در محکوم کردن جنایات اسرائیل، توجیه کننده سیاست داخلی و خارج جمهوری اسلامی و حماس به عنوان عوامل خشونت گرا نمیباشد. جمهوری اسلامی باید منصفانه در برخورد خود نسبت به دگر اندیشان، مخالفان حجاب اجباری ، مهاجران، آزادی بیان ، استفاده ابزاری از دین و … پاسخگو باشد.
در ذیل تصویر نامه ای از انیشتین منتشر میشود که مسئولیت فاجعه فلسطین را نخست بر گردن بریتانیا و سپس بر عهده جمعی از (خود ما) می اندازد و آنان را جنایتکار میخواند. این یک صفحه از مجموعه مکاتبات انیشتین در مورد فلسطین و اسرائیل است
آلبرت انیشتین در نامهای در سال 1948 به شفرد ریفکین، جوان صهیونیست آمریکایی، نوشت که از «شوونیسم» و «عدم تحمل» جنبش صهیونیستی «عمیقاً آشفته» است. وی همچنین از صهیونیست ها به دلیل نقش آنها در آوارگی فلسطینیان در جریان تشکیل دولت اسرائیل، به عنوان “جنایتکار” یاد کرد.
🔸دیدگاه های اینشتین درباره صهیونیسم پیچیده بود و در طول زمان تکامل یافت. او در ابتدا از جنبش صهیونیسم حمایت می کرد، اما با آگاهی بیشتر درباره آوارگی فلسطینیان، به شدت از آن انتقاد کرد.
🔸اینشتین در نامه ای به فیلسوف یهودی در سال 1947، مارتین بوبر، نوشت که “متقاعد شده است که تنها راه دستیابی به صلح در فلسطین از طریق یک کشور دو ملیتی است که در آن یهودیان و اعراب از حقوق مساوی برخوردار شوند.”
🔸به بحثی در درون جنبش درباره اخلاقیات سیاست های آن در قبال فلسطینی ها منجر شد.
🔸این نامه همچنین الهام بخش برخی صهیونیست ها برای جدا شدن از جنبش و تشکیل گروه های جدید متعهد به صلح و همزیستی بین یهودیان و اعراب شد.
🔸نامه انیشتین به ریفکین یادآوری ارزشمندی از اهمیت سخن گفتن علیه بیعدالتی است، حتی زمانی که انجام این کار غیرمحبوب است.
🔸انیشتین دانشمندی درخشان و غول اخلاقی بود. نامه او به ریفکین گواهی بر تعهد او به حقوق بشر و عدالت برای همه است.
تصویر نامه های انیشتین در سال ۱۹۴۸ بویژه به شپاری نفکلین (دبیر انجمن جنگجویان مدافع اسرائیل ) در سال ۱۹۴۸ منتشر شده است که ظاهرا در پاسخ به تقاضای وی برای پیوستن به جنبش صهیونیسم داده شده است.در این نامه انیشتین بریتانیا و سپس گروهی از یهودیان را مسئول فاجعه در فلسطین میداند و اعلام میکند مایل به دیدار هیچیک از جنایتکاران نیست.
نامه دوم از ایشان که زودتر در 21 ژانویه 1946 منتشر شده بر راه حل پیشنهادی یک کشور دوملیتی با مهاجرت آزاد اشاره میکند.