بیرون کردن یا بیرون انداختن سرمایه های ملی (Purge):
در سیاست بخصوص در زمان جنگ جهانی دوم بسیاری از دانشمندان یهودی تبار آلمانی از جمله انیشتین به آمریکا و کشورهای دیگر فرار کردند گروهی که در نهایت مخرب ترین سلاح آمریکا یعنی بمب اتمی را ساخته و ورق جنگ را به نفع متفقین برگرداند، در خود آلمان نیز سیاست هیتلر مبنی بر بیرون راندن افکار و ایدئولوژی های دیگر از جمله یهودیان و کمونیست ها به یکی از اصول ایدئولوژی دولت نازی تبدیل شد. سیاستی که به آن پاکسازی یا Purge گفته میشود و در پارگراف بالا دوکارکرد آن را به صورت اختصاری در مورد آلمان برشمردیم. در ایران نیز پاکسازی یا Purge افکار و اندیشه های غیر از وابستگان به حکومت که از اول انقلاب شروع شد زمینه را برای رشد علف های استبداد از میان درختان تنومند اندیشه فراهم کرد و کارکرد آن به آنجا رسید که دولت از خروج و راندن اندیشمندان هیچ ابایی ندارد و حتی در مواردی ارتباط اندیشمندان و دانشمندان ایرانی خارج از کشور برای ساختن کشور با مخاطرات و موانع دوطرفه همراه است. در واقع دولت فعلی باب همکاری و خدمت ایرانوندان تحصیلکرده برای آموزش هموطنانشان را بس تنگ کرده و به جای آنها پرفسورهای قلابی و مدرسین تنگ نظر بر سریر تدریس و تعلیم تکیه زده اند که بسیاری از آنها کج رستگان در فضای رشد انقلابی استبدادی فعلی هستند، کسانی که نه بر خاک علم بلکه بر کود نظام مانند علف سربرکشیده و باعث خشکی فرهنگی و خالی شدن شوق آموزش از این مرز و بومند. بسی دریغ که دیدگان خاموشی فروغ فرهنگ را در جامعه با افزایش فحش، فحشا ، درگیری میبینند و کاری نیز برای اصلاح این شرایط با افزایش جذابیت فضای تحقیقات، مکاتبات، مراودات و تلطیف فضای فرهنگی بر نمی آید، بلندترین صدایی که اکنون از ایران به گوش میرسد صدای مهاجرت، فرار مغزها و سرمایه های مالی و معنویست.
