کانالهای متعددی در شبکه های ماهواره ای و نیز کانالهای تلگرامی به پراکندن سخن و لیدرشیپ حرکتهای مردمی مشغولند. نیات و هدفهای آنها نیز به نظر بسیار منطقی می آید. نگارنده این سخن در بداهه رای تایید بر تمام سخنان مسیح علینژاد زده و آزادی مردم ایران را از بزرگترین آرزوهای خویش میشمرد.
اما در نگرشی ژرف عدم تعادل روحی افرادی مانند امید دانا، سید حسینی، روح الله زم و برخی دیگر و نیز روابط نزدیک معصومه علینژاد با همسر سابقش که به طرفه به بازداشت او میانجامد در حالی که با همسر جدید خود به سر میبرد عجایبیست که فقط در دنیای رسانه و اطلاعات میتواند وجود داشته باشد.
نامگذاریهای روحانی و مهدوی مانند (آمد نیوز = ظهور کرد) مسیح (نجات بخش) ، هخا (سوشیانت) و مانند آن که خود نشانه واضح دخالت دین در سیاست است از سوی این رسانه مندان خود سندی هرچند فکری بر نوعی هماهنگی خاص در ته بندی فکری این حرکتهاست که نشان از تفکرات روحانی در پس این مدعیان دارد.
آیا رساندن صدا به این افراد میتواند سبب گرفتاری مردم در بند و عاصی ایران از چنگال استبداد یاغی دینی شود؟ آیا ملت ایران نیاز به فرم جدید روحانیت دارد که اتفاقا در سیاست بر خورده است؟ این را باید از افراد در بند پرسید، آنها که صدایشان در پس زندانها خاموش شده و شاید خود ندانند از کجا ضربت خورده اند.
