در آخرین اخبار امروز خبر از بی احترامی ماموران فرودگاهی در مسکو به مسافران ایرانی منتشر شده است (اینجا)، نمونه های چنین اخباری در مورد بی احترامی پلیس و نیز شهروندان کشورهای همسایه از جمله ترکیه، عراق، افغانستان، دوبی، ارمنستان، آذربایجان و نیز روسیه نیز منتشر شده است و این در کنار بازجویی و بی احترامی شهروندان و اتباع ایران در هنگام ورود به حاک آمریکا ، سوالاتی را در ذهن خوانندگان مطرح میکند.
یکی از این سوالات اینست، آیا هر کشوری که با حکومت ایران رابطه دیپلماتیک دارد با شهروندان ایرانی دوست و مهمان نواز است، و سوال بعدی اینست، آیا هر کشوری که با حکومت ایران رابطه دیپلماتیک ندارد با شهروندان ایرانی دشمن است و به آنها بی احترامی میکند
پاسخ بیان کننده ارتباط حکومت ج اسلامی با دولتهای همسایه و نیز تاثیر این ارتباطات در منافع ملی ایران است. منافعی که غالبا یک طرفه بوده و سود ملی و مردمی برای ملت و اقتصاد ایران ندارد.
مساله دیگری که در ایجاد روابط سود ده میان کشورها مطرح میشود فرهنگ سازی است، آیا اصولا ج. اسلامی برای ایجاد روابط اجتماعی با کشورهای دیگر اقدام به فرهنگ سازی کرده است، تبادل فرهنگی و تاریخ سازی مشترک بین کشورها یکی از ضرورتهای ایجاد رابطه سود ده است، آیا ج. اسلامی در تاریخ سازی مشترک با هیچ کشوری تا به حال موفقیتی کسب کرده است؟ این سوال را باید هزاران بار و به هزاران شکل و گزینه مطرح کرد و پاسخ همواره اینست.
ج اسلامی فقط با عراق تاریخ مشترک دارد زیرا از عراق وارد شده است و در ایجاد این تاریخ عربستان و دین اسلام هم دخیل است، تاریخی که با جنگ شروع شده، با جنگ ادامه یافته و هر زمان دستخوش خصومتهای جدید است.
کسانی که به این صراحت به حفظ نظام مقدس خویش می اندیشند در هیچ زمینه ای به جز تخریب همه پیوندها و تاریخهای مشترک موفقیتی کسب نکرده اند. آنان فقط قدرت را میپرستند و سیاست آنان فقط برای حفظ قدرت خویش است. نگارنده شیرینی قدرت را نچشیده است، ولی باید خیلی شیرین باشد که چنین سراسیمه برای حفظ آن زندان میکنند، میکشند و محکوم میکنند.
نام محفوظ
